فاطمه عبدی گَلَنگَشی (زادهٔ ۱۱ اسفند ۱۳۳۵) که به‌طور حرفه‌ای به نام نوش‌آفرین شناخته می‌شود، خواننده و بازیگر ایرانی مقیم آمریکا است.
فاطمه عبدی گلنکشی مشهور به نوش افرین در سال ۱۳۳۵ در شهر تهران زاده شد. در دوران طفولیت و زمانی که ۵ سال داشت، پدر و مادرش از هم جدا شدند . چهار خواهر و دو برادر تنی و ناتنی دارد که حاصل ازدواج دوباره پدرش هستند.
او در مدرسه ترانه می‌خواند و دیگران او را تشویق می‌کردند. در سال ۱۳۵۱ و در سن ۱۶ سالگی، هنگامی که در دبیرستان کیوان واقع در خیابان مرتضوی تهران مشغول به تحصیل بود و همزمان در یک شرکت مشغول به کار بود، در پی خواندن یک آگهی از جانب استودیو پیام مبنی بر نیاز به یک چهرهٔ جدید جوان جهت ایفای نقش در یک فیلم سینمایی به دفتر این استودیو رفت. نام آن فیلم شورش بود و قرار بود رضا میرلوحی آن را کارگردانی کند. در بین تعداد زیاد دختران جوان متقاضی، به دلیل شباهت ظاهری نوش‌آفرین با آفرین (آفرین عبیسی) که پیش از این هنرپیشهٔ سینما بود و در آن زمان به دلیل ازدواج از هنرپیشگی دست کشیده بود، مورد توجه فیلم‌بردار آن فیلم، ایرج صادق‌پور که اتفاقاً همسر آفرین بود، قرار گرفته و به رضا میرلوحی معرفی شد. در همان سن به کمک فریدون خشنود با ترانه قبله که برای اولین بار در برنامه میخک نقره‌ای فریدون فرخزاد پخش شد، خوانندگی را آغاز کرد. او در مصاحبه‌ای اعلام کرد این ترانه به خاطر حفظ کیفیت در خوانندگی‌اش ۴ بار توسط شورای موسیقی رادیو تلویزیون ملی ایران رد شد.
پس از مدتی به وسیله یدالله شیراندامی هنرپیشهٔ معروف آن زمان که از دوستان پدرش بود، برای بازی در فیلم قصه ماهان معرفی شد. او تجربه گویندگی در برنامه شما و رادیو را به همراه فریدون فرخزاد نیز داشت.
فیلم اول او قصه ماهان به کارگردانی جواد طاهری فیلمی با مایه‌های عرفانی درباره تناسخ بود که صحنه‌های عشق بازی و برهنهٔ آن ایجاد جنجال زیادی کرد. این فیلم در دسته‌بندی معمول تجاری آن زمان قرار نمی‌گیرد و موسیقی متن آن به هنرمندی مرتضی حنانه از تأثیرگذاری زیادی برخوردار است.
دومین فیلم او دشمن نام داشت که در ردهٔ فیلم‌های تجاری خوش‌ساخت قرار گرفت؛ خسرو پرویزی کارگردان این فیلم بود.
نوش‌آفرین در این سال‌ها کنار هنرپیشگانی نظیر سعید راد ایفای نقش کرد که بعدها با او ازدواج کرد. نوش‌آفرین ایران را در سال ۱۳۶۴ به قصد هندوستان ترک کرد و پس از مدتی راهی آمریکا شد و کار هنری را با آلبوم دختر شاه پریون از مهداد زندکریمی از سر گرفت. وی پس از ۱۷ سال زندگی با سعید راد، از او جدا شد.
Fatemeh Abdi Galangashi (born on March 1, 1956), professionally known as Nooshafarin, is an Iranian singer and actress living in America.
Fatemeh Abdi Golenkshi, known as Noush Afarin, was born in 1335 in Tehran. During his childhood and when he was 5 years old, his parents separated. He has four sisters and two half-brothers who are the result of his father’s remarriage.
He sang in school and was encouraged by others. In 1351 and at the age of 16, when he was studying at Keyvan High School located on Mortazavi Street in Tehran and at the same time he was working in a company, he read an advertisement from Payam Studio about the need for a new young face. He went to the office of this studio to play a role in a movie. The name of that movie was Revolt and it was supposed to be directed by Reza Mirlohi. Among the large number of young girls who applied, due to her appearance similarity with Afreen (Afreen Abisi), who was a movie actress before and had given up acting at that time due to marriage, she was noticed by the cinematographer of that film, Iraj Sadeghpour, who happened to be his wife. Well done, he was placed and introduced to Reza Mirlohi. At the same age, he started singing with the help of Fereydoun Khoshnoud with the Qiblah song, which was broadcast for the first time on Fereydoun Farrokhzad’s Silver Carnation program. In an interview, he announced that this song was rejected 4 times by the Music Council of National Radio and Television of Iran due to maintaining the quality of his singing.
After some time, he was introduced by Yadullah Shirandami, a famous actor of that time who was a friend of his father, to play in the movie Qase Mahan. He also had the experience of announcing on your program and on the radio along with Fereydoun Farrokhzad.
His first film, Qase Mahan, directed by Javad Taheri, was a film with mystical elements about reincarnation, which caused a lot of controversy with its love scenes and nudes. This film is not included in the usual commercial category of that time and its soundtrack by artist Morteza Hananeh is very influential.
His second film was called Doshmen, which was placed in the category of well-made commercial films; Khosrow Parvizi was the director of this film.
In these years, Noushafarin acted alongside actors like Saeed Rad, whom he later married. Noush Afarin left Iran for India in 1985 and after some time he went to America and resumed his artistic career with the album Dokhtar Shah Priyon by Mehdad Zandkarimi. After living with Saeed Rad for 17 years, she separated from him.