آموزش موسیقی به کودکان در کانادا

در مدارس کانادا از همان ابتدا آموزش موسیقی برای کودکان در برنامه های درسی گنجانده شده است اما شاید بعضی والدین یا حتی کودکان به سازهای سنتی ایرانی تمایل و علاقه نشان دهند.
آموزش موسیقی سنتی به کودکان در کانادا شاید کمی چالش برانگیز باشد چراکه مربی آشنا به سازهای ایرانی اصیل همچون تار و سنتور کمیاب است.

در صفحه آموزش و یادگیری سایت تابلو می توانید مربیان موسیقی سنتی و غربی در کانادا را به راحتی بیابید.

آموزش موسیقی و انواع ساز در کانادا

موسیقی لذت بخش می تواند با ترشح دوپامین در مغز به شما حس لذت القا کند و مطالعه و آموزش موسیقی مستلزم نظم و خلاقیت در کنار سخت کوشی است و می تواند به عنوان یک ابزار توسعه شخصی کمک کند تا مهارت های خود را تقویت کنید.

بنابراین شما می توانید با یادگیری موسیقی احساسات جدیدی را کشف کنید و از فواید جسمی و ذهنی زیادی برخوردار شوید. همچنین استرس خود را کاهش دهید و مهارت های شناختی را تقویت کنید.
یادگیری موسیقی به خصوص برای بچه ها می تواند باعث تقویت حافظه و روحیه فعال و پر انرژی شود.

آموزش موسیقی به کودکان

تصور کنید دستهای کوچکی را که به سختی آنقدر بزرگ هستند که دور یک لیوان شیرکاکائو حلقه بزنند ولی اکنون سفری را در میان ملودی‌ها و ریتم‌ها آغاز کرده اند.

یادگیری موسیقی در کانادا فقط در مورد نت ها، کلیدها و سیم‌ها نیست بلکه در مورد رشد کودک، اعتماد به نفس و خلاقیت اوست.
در گفتار زیر سعی کرده ایم کمی شما را با سازهای مناسب برای آموزش موسیقی به کودکان آشنا سازیم و فراموش نکنید، هر کودک به اندازه اثر انگشت روی یک پنجره مه‌آلود منحصربه‌فرد است.

حالا این سوال مطرح است که این سفر زیبا با چه ساز و در چه سنی باید آغاز شود؟

1-پیانو

پیانوها با طیف وسیع و چیدمان بصری خاص خود، یک ساز اول عالی هستند.
به طور کلی، کودکان می توانند در سنین 5 تا 6 سالگی آموزش پیانو را شروع کنند. پیانو پایه محکمی از تئوری موسیقی است و ماهیت بصری و لمسی ساده آن می تواند فرآیند یادگیری موسیقی را ساده کند.

با فشردن کلیدهای پیانو بچه ها نه تنها موسیقی را یاد می گیرند، بلکه مهارت های گوشایی و حرکتی ظریف انگشتان برای هماهنگی را نیز توسعه می دهند.

نواختن پیانو مهارت های اساسی را در کودک ایجاد می کند که برای آهنگسازی، درک تئوری موسیقی، نت ها و یادگیری سازهای دیگر ضروری است.

2-گیتار

گیتار، چه آکوستیک و چه الکتریک، انتخابی فوق‌العاده برای کودکان ۶ سال به بالا است.
آن‌ها قابل حمل، همه‌کاره، و باحال هستند و بچه‌ها را درگیر می‌کند. کودکان با گیتار علاوه بر آکوردها و الگوهای نواختن، هماهنگی دست و چشم را نیز تقویت می کنند و ساختارهای ریتمیک و هارمونیک موسیقی را یاد می گیرند.

3-درام، تنبک و سازهای کوبه ای

درام می تواند از سن 5 یا 6 سالگی شروع شود.
نواختن درام تمرکز و هماهنگی بدنی را به کودکان می آموزد و شاید مهمتر از همه، هیجان انگیز باشد. از لحاظ روانی و ذهنی درام می تواند یک مفر خروج انرژی و احساسات برای کودک باشد و رشد فیزیکی و عاطفی را تقویت کند.

4-ویولن، تار و سازهای زهی

ویولن و تار برای کودکانی که علاقه اولیه به موسیقی از خود نشان می دهند بسیار عالی هستند، و معمولاً از سنین 4 تا 6 سالگی می توانند شروع کنند. (ویولن در اندازه‌های کوچک نیز برای کودکان ساخته می‌شود)
هم تار در موسییقی سنتی و هم ویولن در موسیقی غربی جزو سازهای سخت هستند و ممکن است چالش‌برانگیز باشند، اما فوق‌العاده قوی و زیبا هستند و یک تجربه موسیقی غنی و احساسی را ارائه می‌دهند.
کودکی که تار و ویولن را یاد بگیرد تقریبا تمام سازهای دنیا به خصوص زهی ها را می تواند به صدا در بیاود.

5-فلوت، ترومپت و سازهای بادی

کودکان می توانند در حدود 10 سالگی به دنیای سازهای بادی چوبی و برنجی وارد شوند.
سازهایی مانند فلوت و ترومپت به ظرفیت فیزیکی ریه و قدرت عضلات لب نیاز دارند که احتمال دارد بچه های بزرگتر از آن برخوردار باشند. یادگیری این سازها کنترل نفس را می آموزد و درک آنها از ملودی ها، پرده ها و زیر و بم  موسیقی را گسترش می دهد.

6-هارمونیکا یا سازدهنی

در میان سازهای بادی، سازدهنی به دلیل سهولت فنی خود متمایز است.
مدارس متعددی در کانادا کلاس‌های گروهی برای نواختن سازهای بادی دارند، که اغلب فقط با یک نمودار اولیه از موقعیت انگشتان روی ساز، آن را به کودک می آموزند.

مربیان اغلب سازدهنی و کلارینت را به عنوان سازهای آغازین به دلیل سیستم انگشت گذاری مشترکشان معرفی می کنند. قابل حمل بودن سازدهنی یک مزیت برای کودک است و مهارت های اساسی ساز بادی مانند کنترل نفس و هماهنگی انگشتان را به او می آموزد.

7-سنتور

سنتور یک ساز زهی سنتی ایرانی است هر چند به اشکال مختلف در دیگر کشور ها به خصوص همسایگان ایران نیز وجود دارد.

سنتور ساز به نسبت بزرگی برای کودک است اما او با نواختن سنتور، هماهنگی ذهنی بین دو دست خود را می آموزد.
یادگیری سنتور آسان است و دوره مقدماتی آن تقریبا 9 ماه طول می کشد. سنتور ساز قدرتمندی است و در دستگاه های مختلف موسیقی سنتی توانایی نواختن دارد.

اُرف به چه معناست؟

کلمه اُرف از نام “کارل اُرف” (Carl Orff) موسیقیدان معاصر آلمانی است که یک سیستم آموزشی برای آموزش موسیقی به کودکان تهیه کرد، از اینرو کلاس های آموزش موسیقی به کودکان را اُرف می نامند.

سن مناسب کودک برای آموزش موسیقی

هرچند از سنین بسیار پایین می توان به کودک موسیقی آموخت، حتی برخی از دانشمندان معتقدند که آشنایی کودک با موسیقی از دوران بارداری مادر نیز می تواند آغاز گردد، اما کارشناسان به عدد تقریبی حداقل 5 سال رای می دهند. چرا که توانایی های فیزیکی و حرکتی کودک به اندازه کافی رشد کرده است که بتواند سازی را در دست بگیرد و بنوازد.

در حالی که سن یک عامل مهم است، اندازه فیزیکی و استعداد فردی کودک نیز بسیار مهم است.
هر کودکی منحصر به فرد است، شما به عنوان والدین می توانید این توانایی ها را در کودک خود بیابید.

بعضی ممکن است ظرفیت ریه را برای ساز بادی زودتر داشته باشند، یا انگشتان ظریف و باریک برای پیانو نواختن.
برخی دیگر ممکن است مهارت هماهنگی اعضای بدن برای سازهای زهی و کوبه ای داشته باشند و برخی استعداد گوش موسیقیایی.

علاقه کودک

همانطور که موسیقی نوازش قلب و ذهن است و شما به عنوان والدین از اینکه فرزند دلبندتان قادر به نواختن سازی باشد لذت می برید، اما فراموش نکنید که الویت علاقه اوست.
به هیچ وجه علایق خودتان را به کودکتان اجبار نکنید که عواقب آن برای روح و ذهن بچه مخرب تر از آنست که تصور کنید.

برای انتخاب ساز مناسب کودک نکاتی چون، سن، شخصیت و فیزیک بدنی او را در نظر بگیرید.
اما تاکید می کنیم که مهم‌ترین فاکتور علاقه‌ خود کودک به صدای آن ساز است، زیراکه یادگیری ساز نیازمند تمرین مداوم دارد و اگر کودک به صدای ساز خود علاقه‌ای نداشته باشد، او از یادگیری، ناخوداگاه سرباز می زند.

کاراکتر کودک در انتخاب ساز

هنگام انتخاب ابزار موسیقی مناسب برای کودک، مهم است که از یک عنصر حیاتی غافل نشوید: شخصیت فردی کودک.

به عنوان مثال، پیانو را در نظر بگیرید، که اغلب با کودکانی که درون‌گرا و تحلیل گر هستند، هماهنگی خوبی دارد.
کودکانی که شخصیت‌های برون‌گرا دارند اغلب از بودن در کانون توجه لذت می‌برند و به دنبال فعالیت‌هایی هستند که آنها را در مرکز توجه قرار دهد. چنین کودکانی ممکن است به سمت سازهایی جذب شوند که به آنها اجازه می دهد در اجرا برجسته شوند، مانند ترومپت، که اغلب در خط مقدم گروه ها قرار می گیرد، یا سایر سازهای بادی مانند فلوت یا ساکسیفون.

با این حال، به خاطر داشته باشید که شخصیت بچه در مدرسه ممکن است با آنچه در خانه می بینید متفاوت باشد.
بنابراین، گفتگو با معلم و مربی آنها برای به دست آوردن درک جامع از خلق و خوی آنها می تواند شما را در انتخاب سازی راهنمایی کند که واقعاً با شخصیت آنها هم راستا باشد و علاقه آنها را برافروخته نگه دارد.

فواید آموزش موسیقی به کودکان

فراتر از لذت نواختن، یادگیری موسیقی بهزیستی ذهنی و رشد شناختی کودک را تقویت می کند. حافظه را تقویت می کند، تمرکز را بهبود می بخشد و خلاقیت را پرورش می دهد.

موسیقی باعث افزایش ضریب هوشی کودک می شود و به دلیل عملکرد همزمان دو نیمکره چپ و راست مغز، مهارتهای حرکتی را نیز تقویت می کند.

تشویق به ثبات

در یادگیری موسیقی تمرین منظم و مداوم، کلیدی است.
ایجاد یک روال و تعیین اهداف کوتاه و قابل دستیابی می تواند آموزش موسیقی در کانادا را به تجربه ای سرگرم کننده و با ارزش برای کودک تبدیل کند. آنها را تشویق کنید، پیشرفت آنها را جشن بگیرید و به آنها اجازه دهید کاوش کنند و کنچکاو بمانند. خود سفر یادگیری موسیقی در کانادا به اندازه مقصد آن مهم است.

ایجاد محیط حمایتی

اشتیاق و حمایت شما به عنوان والدین بسیار ارزشمند است. خواه شرکت در ایونت هایی که کودک می نوازد و یا گوش دادن به نواختن موسیقی او در خانه باشد، ایجاد یک محیط غنی از نظر موسیقی می تواند عمیقاً بر آموزش موسیقی آنها تأثیر بگذارد.
علاقه نشان دهید و اجازه دهید کودکان خود را از طریق زبان موسیقی بیان کنند.

آموزش موسیقی در مدارس کانادا

در مدارس کانادا، آموزش رسمی موسیقی معمولاً از دبستان شروع می شود.

مراحل کلی به شکل زیر است:

مهد تا کلاس سوم:

در این مراحل اولیه، کودکان معمولاً از طریق آواز خواندن، تمرینات ریتم، و سازهای ساده مانند هارمونیکا، سازهای کوبه ای (مانند طبل و زیلوفون) با مفاهیم اولیه موسیقی آشنا می شوند. تمرکز مدارس معمولاً بر لذت بردن، سواد موسیقی اولیه و مشارکت است.

کلاس چهارم تا ششم:

با رشد کودکان، مدارس اغلب آموزش های ساختارمندتری برای آموزش موسیقی ارائه می دهند.
آموزش آواز و صداسازی، ریتم های پیچیده تر و شاید شروع یک ساز خاص در این سال ها آغاز می شود. مدارس ممکن است برنامه‌های گروه کُر، گروه موسیقی یا ارکست را ارائه دهند.
آموزش سازهایی مانند بادی های چوبی و برنجی و یا زهی ممکن است آغاز شود و یا با مهارت‌های پیشرفته‌تر سازهای کوبه‌ای و کیبوردی ادامه دهند.

کلاس هفتم تا دوازدهم:

در این سال ها دانش آموزان اغلب این فرصت را دارند که موسیقی را به عنوان یک رشته انتخاب کنند.
آنها ممکن است در گروه‌های موسیقی، ارکست ها یا گروه‌های کر پیشرفته‌تر شرکت کنند. معمولاً طیف وسیع تری از سازها در دسترس است، از جمله ادامه سازهایی که قبلاً آموخته شده اند و احتمالاً سایر سازها مانند کلاس های گیتار، باس، یا حتی فناوری موسیقی و کلاس های آهنگسازی و تنظیم. تئوری و تاریخ موسیقی نیز ممکن است بخش مهمی از برنامه درسی شوند.

برنامه فوق‌الذکر بسته به منابع، تخصص معلمان، اولویت های مدارس، استان یا منطقه و حتی از یک ناحیه مدرسه به ناحیه دیگر به طور قابل توجهی متفاوت باشد.

برخی مدارس، به ویژه مدارس خصوصی و غیراتفاعی یا تخصصی، ممکن است برنامه های موسیقی فشرده یا تخصصی تری ارائه دهند.

سازهایی که در مدارس کانادا تدریس می شوند

در کانادا، طیف آلات موسیقی که در مدارس آموزش داده می‌شود، می‌تواند بسته به منطقه، ناحیه، منابع و تمرکز برنامه‌های هر مدرسه به طور گسترده‌ای متفاوت باشد.

با این حال، چندین ساز رایج وجود دارد که ممکن است در بسیاری از برنامه های موسیقی مدارس کانادا پیدا کنید به شرح زیر است:

1-پیانو یا کیبرد: اغلب برای آموزش پایه موسیقی مثل آموزش تئوری، نت ها، هارمونی و ملودی استفاده می شود.
2-گیتار: گیتارهای آکوستیک، الکتریک و گاهی اوقات باس به دلیل تطبیق پذیری آنها در سبک های مختلف موسیقی محبوب مدارس و مربیان هستند.
3-فلوت یا سازدهنی: یک ساز بادی مقدماتی، اغلب یکی از اولین سازهایی است که در مدارس ابتدایی تدریس می شود.
4-سازهای کوبه ای: شامل سازهایی مانند درام و زیلوفون است.
5-سازهای زهی: ویولن، ویولن سل، ویولا و گاهی کنترباس تدریس می شود، به ویژه در مدارسی که برنامه های ارکستری دارند.
6-بادی های برنجی: کلارینت و ساکسیفون در برنامه های گروه موسیقی مدارس رایج هستند.
7-صداسازی و آواز: آموزش آواز و شرکت در گروه کُر در بسیاری از مدارس رایج است.

برنامه های موسیقی مدرسه ممکن است از ارائه آموزش موسیقی پایه تا برنامه های جامع تر از جمله گروه های موسیقی، ارکسترها، گروه های موسیقی جاز و گروه های کر متفاوت باشد.

برخی از مدارس همچنین با موسسات موسیقی محلی یا مربیان خصوصی مشارکت دارند تا طیف وسیع تری از فرصت ها را برای دانش آموزان فراهم کنند.
علاوه بر این، در سال‌های اخیر، برخی مدارس از فناوری و موسیقی مدرن، از جمله تجهیزات دی‌جی، موسیقی الکترونیک و نرم‌افزار تولید موسیقی استفاده کرده‌اند.

کلام آخر

در انتها به یاد داشته باشید که سن مناسب برای کودک شما، سنی است که با روحیه و اشتیاق او هم بسامد شود.
بسامد یعنی شادی در چشمان آنها هنگام زدن نت درست، غرور در لبخند آنها پس از نواختن یک قطعه موفق.
با آنها در این سفر آموزش موسیقی هم شانه باشید و تماشا کنید که آنها موسیقی متن زندگی خود را می سازند.

نظر شما چیست؟ چه سازی و چه سنی را در کودک خود مناسب آموزش موسیقی دیده اید؟

به قلم که نه، به کیبرد برخی

.